Onzichtbaar paar is geschreven door Dries Gilliaert en hij debuteert met zijn boek bij uitgeverij Ambilicious. In zijn debuut neemt hij de lezer mee in verschillende korte verhalen afgewisseld met gedichten. Hoe zou ik zijn verhalen ervaren en zou ik de ode voelen die hij geeft aan de mensen die psychisch lijden?
Wat direct aan Onzichtbaar paar opvalt, is hoe het boek is opgezet. Elk verhaal kent zijn eigen hoofdstuknummering, terwijl de gedichten gedurende het verhaal verder optellen. Maar wat Gilliaert zeker weten te bereiken is diversiteit aan de verhalen. Hij weet elke keer weer een andere verhaal te delen met de lezer en weet hierdoor verschillende psychische aandoeningen aan te stippen. Is het een makkelijk boek om te lezen? Nee, niet altijd. Vooral wanneer ik het boek weer oppakte en nog midden in een verhaal zat, moest ik wel even de draad weer oppakken.
Gilliaert beschrijft op een heel persoonlijke wijze psychische aandoeningen in zijn boek. Waar de een in de donkerte raakt, weet de ander toch weer een lichtpuntje aan de horizon te zien. Maar het is niet alleen de personages die hij bespreekt, tussen de regels door las ik af en toe ook de reacties van de buitenwereld en wat dit doet met de persoon. De donkere randjes die een psychische aandoening geeft aan de persoon, weet de auteur feilloos aan zijn verhaal te koppelen.
Wie geïnteresseerd is in wat een psychische aandoening met een persoon kan doen en hoe donker hun leven kan zijn, zou Onzichtbaar paar zeker aan moeten schaffen. Het is een uniek geschreven boek en zal de ene lezer wel kunnen bekoren en de andere niet. Maar het geeft wel een beeld waar je als lezer zelf de aanvulling aan kan geven hoe jij hier mee om kunt gaan. Onzichtbaar paar is geschreven met een vlotte pen, ondanks het thema, maar vraagt van de lezer wel enige aandacht. De verhalen zijn heel divers en vanuit verschillende personages en perspectieven geschreven. Door de afwisseling van de gedichten, weet de auteur geheel zijn eigen draai aan zijn debuut te geven.
Ik las het boek met verschillende emoties. In het begin had ik weinig feeling met het boek en had ik het idee in een weerwar van van alles terecht te zijn gekomen. Maar toen ik eenmaal de structuur had ontdekt, werd het boek interessanter voor mij. Niet alle verhalen vond ik even treffend, net zoals de gedichten, maar een ding is zeker; dit boek is bijzonder. Omdat ik mixed feelings had tijdens het hele leesproces, geef ik Onzichtbaar paar een gemiddelde beoordeling van 3 sterren. Er zit heel veel perspectief in deze auteur en hij kan de lezer zomaar nog eens verrassen met een eventueel volgend boek. Ik ben wel benieuwd wat hij dan met de lezer zal gaan delen.
Boekensteeg 