Piergiorgio Pulixi is geboren en getogen op Sardinië waar ook Het eiland van de zielen, zijn debuut zich afspeelt. Hij won met dit debuut de Premio Scerbanco in Italië en de filmrechten voor een tv-serie zijn ondertussen verkocht aan Sky. Een literaire thriller met potentie die mij direct aansprak. Heeft het mijn hoge verwachtingen waargemaakt?
In Het eiland van de zielen maken we kennis met de rechercheurs Mara Rais en Eva Croce. De twee vrouwen kennen elkaar nog niet totdat ze worden overgeplaatst naar het nieuwe team onopgeloste zaken. Twee totaal verschillende vrouwen met een verschillende achtergrond, maar nu moeten ze zien samen te werken helemaal als de terminaal zieke politie-inspecteur Moreno Barrali hun vertelt over een aantal oude zaken waarbij er gruwelijke moorden op jonge vrouwen blijkt gepleegd te zijn rond Allerzielen. Barrali blijkt hier zijn leven aan te wenden, helemaal nu er wederom een meisje is vermist en het grote vermoeden bestaat dat zij ook via een ritueel wordt gedood rond Allerzielen. Maar hoe krijgen Rais en Croce grip op deze zaak als ze elkaar niet lijken te vertrouwen en het achterste van hun tong niet aan elkaar tonen?
Het eiland van de zielen is oprecht een literaire thriller te noemen die een langzame start kent. Pulixi neemt alle tijd om de setting en de mensen voor te stellen en gebruikt ook geregeld Italiaanse woorden of uitdrukkingen die of gelijk worden vertaald, of achter in het boek te vinden zijn. Dit maakt dat de lezer met aandacht het verhaal begint te lezen, maar ook al ken ik geen Italiaans, op een gegeven moment kreeg ik de Italiaanse woorden wel wat beter in de context geplaatst. De schrijfstijl is beeldend en boeiend te noemen en de lezer die houdt van literaire thrillers zal met Het eiland van de zielen zeker veel leesplezier ervaren.
In Italië zijn er inmiddels al drie boeken verschenen in deze serie en ik hoop dat de andere twee delen snel in Nederland zullen verschijnen. Hopelijk kunnen we ook de serie te zijner tijd bekijken, want daar ben ik wel nieuwsgierig naar geworden. Zoals gezegd weet Pulixi de lezer met veel bravoure door het verhaal heen te leiden. Je ziet Sardinië al voor je, maar ook de personages. Ze zijn stuk voor stuk interessant te noemen en er zit nog veel potentie in voor de vervolgverhalen.
Ik ben blij dat A.W. Bruna deze auteur heeft opgenomen in hun team van auteurs. Dit kan wel eens een belangrijke keuze geweest zijn en zijn boeken kunnen ook wel eens hoge ogen scoren in Nederland bij de lezers. Het is geen thriller waar je doorheen vliegt, maar daar is het ook een literaire thriller voor. Ik heb genoten van Het eiland van de zielen en kijk reikhalzend uit naar het tweede deel. 4 welverdiende sterren voor dit debuut.
Boekensteeg 